.::Rodent::.

Een muis waar de meeste mensen het bestaan niet van weten is de bosmuis en toch is ze zeer talrijk zoals de huismuis. De bosmuis heeft een vrij uitgestrekt verspreidingsgebied. Ze bewoont geheel Europa en vinden haar verder tot Midden-Siberië. Zelfs in noordelijk Afrika wordt ze nog geseind.
Ze lijkt op onze huismuis, maar er zijn toch opmerkelijke verschillen. Het is een slank diertje van een 8 tot 10 cm lang; waaraan nog eens een 8 cm lange staart zit. Het weegt 15 tot 20 gram. Op de rugzijde is de fijne pels warm donkerbruin waarvan het donkerste deel naar het midden toe zit. De buik is net als de pootjes helderwit tot grijs. De kleuren van rug en buik lopen niet in mekaar maar zijn keurig begrensd. Tussen de voorpoten merk je vaak een geelachtige vlek die als een streep doorloopt tot de anus. Het kopje is vrij opvallend, vooral omdat grote ogen en oren opvallen; de staart is lang zelf nog langer dan het muizenlijf Hij bestaat uit een 120 tot 180 heel duidelijke ringen en is overtrokken met een staarthuid, die op enkele plaatsen uitzonderlijk dun is. Zoals bij vele soorten stroopt de huid af als je het diertje bij de staart grijpt. Het naakte deel van de staart gaat dan opdrogen en sterft dan af. Soms bijt de muis ter hoogte van de laatste beschadigde staart-wervel de staart af. De bosmuis gaat gemakkelijk te water, ook al zijn ze niet in gevaar. Met sprongen van 30 tot 80 cm kan het in korte tijd grote afstanden afleggen. En het komt steeds op zijn achterpoten terecht: deze werken dus als springveren.
Merkwaardig is dat de voortplanting bij de bosmuizen niet zo onstuimig is als bij andere muizensoorten. Twee tot drie nesten per jaar. En er kunnen twee tot negen jongen aanwezig zijn. Ze zijn moeilijk in gevangenschap te houden. Dus bekijk ze op je wandeling in de bossen. Je zult ze zeker tegenkomen.

uit hamster 1973 R. VERSTRAELEN