Ratten als voedstermoeders
© Eddy Van Hoorebeke
Het gebeurde onverwacht... Na een ganse periode
van kalmte begon ons trio Grote Egyptische
Gerbils (Gerbillus pyramidum) heftig ruzie
te maken. Het ene vrouwtje lag met 5 jongen
van ongeveer tien dagen oud en de andere was
hoogzwanger. Dit leidde ertoe dat er een twist
over de heerschappij van het gerbillarium
ontstond. We waren verplicht de twee dames
te scheiden, en lieten het zwangere vrouwtje
bij de man met het doel ze opnieuw te laten
dekken van zodra de jongen geboren waren.
De overgebleven vrouw plaatsten we met haar
kroost voorlopig in een transportbox. 's Nachts
echter slaagde ze erin om haar deurtje te
openen en brak uit. Onze jonge zwarte kat
was natuurlijk zeer geïnteresseerd in
zo'n speelgoed, en slaagde erin om het gerbilvrouwtje
te vangen. Onvermijdelijk had de kat het diertje
de nek overgebeten en bracht ze als cadeautje
bij onze zetel. Het geschenk werd niet in
dank aanvaard. We waren wanhopig, want waar
moesten wij naartoe met tien dagen oude gerbilbaby's?
Het was onmogelijk ze met een flesje op te
voeden, dus wij met de handen in het haar,
want aangezien deze soort vrij zeldzaam is,
wilden we absoluut de jongen behouden.
Plotseling kregen wij een ingeving...
Wij hadden bij onze ratten reeds opgemerkt
hoe sociaal de moeders met elkaars jongen
omgingen en er geen bezwaar tegen hadden dat
de jongen van de ene moeder gingen zuigen
bij de andere en omgekeerd. Het hoefden niet
altijd dieren van dezelfde leeftijd te zijn,
sommige moeders lagen soms gelukzalig uitgestrekt
met zowel baby's van enkele dagen als jongen
van enkele weken aan de borst gedrukt...
Met dit in gedachten waagden wij het erop
en legden de jonge gerbils voorzichtig in
de rattenkooi van een vrouwtje met jongen.
Wat wij hoopten kreeg inderdaad een goed gevolg.
De rattenmoeder keek eerst wel een beetje
raar op van zo'n mismaakte rattenbaby's, maar
algauw was ze druk in de weer om de kleine
weglopertjes keer op keer naar het veilige,
warme nest te slepen.
Na een drietal dagen verloren wij één
van de kleine gerbils, maar dit was een klein
achterblijvertje, dat waarschijnlijk ook zou
gestorven zijn, moest het nog met zijn moeder
gebleven zijn.
Nu zijn we enkele dagen verder en de jonge
gerbils rennen reeds lustig door de kooi met
hun oogjes open. Het is wel een prachtig zicht
zo rond etenstijd, wanneer men de rattenmoeder
bedolven ziet met aan één kant
zeven ratjes en aan de andere kant vier kleine
gerbils die zich te goed doen aan (pleeg)mama's
lekkere melk...
|