.::Rodent::.
 

Een waar gebeurd verhaal

Ratten als voedstermoeders

© Eddy Van Hoorebeke

Het gebeurde onverwacht... Na een ganse periode van kalmte begon ons trio Grote Egyptische Gerbils (Gerbillus pyramidum) heftig ruzie te maken. Het ene vrouwtje lag met 5 jongen van ongeveer tien dagen oud en de andere was hoogzwanger. Dit leidde ertoe dat er een twist over de heerschappij van het gerbillarium ontstond. We waren verplicht de twee dames te scheiden, en lieten het zwangere vrouwtje bij de man met het doel ze opnieuw te laten dekken van zodra de jongen geboren waren. De overgebleven vrouw plaatsten we met haar kroost voorlopig in een transportbox. 's Nachts echter slaagde ze erin om haar deurtje te openen en brak uit. Onze jonge zwarte kat was natuurlijk zeer geïnteresseerd in zo'n speelgoed, en slaagde erin om het gerbilvrouwtje te vangen. Onvermijdelijk had de kat het diertje de nek overgebeten en bracht ze als cadeautje bij onze zetel. Het geschenk werd niet in dank aanvaard. We waren wanhopig, want waar moesten wij naartoe met tien dagen oude gerbilbaby's? Het was onmogelijk ze met een flesje op te voeden, dus wij met de handen in het haar, want aangezien deze soort vrij zeldzaam is, wilden we absoluut de jongen behouden.


Plotseling kregen wij een ingeving...


Wij hadden bij onze ratten reeds opgemerkt hoe sociaal de moeders met elkaars jongen omgingen en er geen bezwaar tegen hadden dat de jongen van de ene moeder gingen zuigen bij de andere en omgekeerd. Het hoefden niet altijd dieren van dezelfde leeftijd te zijn, sommige moeders lagen soms gelukzalig uitgestrekt met zowel baby's van enkele dagen als jongen van enkele weken aan de borst gedrukt...


Met dit in gedachten waagden wij het erop en legden de jonge gerbils voorzichtig in de rattenkooi van een vrouwtje met jongen. Wat wij hoopten kreeg inderdaad een goed gevolg. De rattenmoeder keek eerst wel een beetje raar op van zo'n mismaakte rattenbaby's, maar algauw was ze druk in de weer om de kleine weglopertjes keer op keer naar het veilige, warme nest te slepen.


Na een drietal dagen verloren wij één van de kleine gerbils, maar dit was een klein achterblijvertje, dat waarschijnlijk ook zou gestorven zijn, moest het nog met zijn moeder gebleven zijn.


Nu zijn we enkele dagen verder en de jonge gerbils rennen reeds lustig door de kooi met hun oogjes open. Het is wel een prachtig zicht zo rond etenstijd, wanneer men de rattenmoeder bedolven ziet met aan één kant zeven ratjes en aan de andere kant vier kleine gerbils die zich te goed doen aan (pleeg)mama's lekkere melk...

.::Rodent::.

 

Copyright 2003 Rodent